استاندارد کلر در آب آشامیدنی

آب، مایه حیات و برای سلامتی انسان و حیات زمین ضروری است. اما نوشیدن آب آلوده می‌تواند منجر به بیماری‌های خطرناک و کشنده شود. به همین دلیل، تصفیه و ضدعفونی آب آشامیدنی از اهمیت حیاتی برخوردار است. یکی از روش‌های رایج ضدعفونی، کلرزنی است. اما چقدر کلر در آب آشامیدنی مجاز است؟ در این مقاله از سایت پترومهر آریا اعتماد جنوب به بررسی استاندارد کلر در آب آشامیدنی می‌پردازیم.

فواید کلر در آب آشامیدنی چیست؟

کلر با از بین بردن میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها، به سلامت آب آشامیدنی کمک می‌کند. این امر خطر ابتلا به بیماری‌های منتقله از آب مانند وبا، تیفوئید و هپاتیت را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. برخی از فواید کلر در آب آشامیدنی عبارتند از:

• کاهش بیماری‌های منتقله از آب: کلر با از بین بردن میکروارگانیسم‌های مضر، خطر ابتلا به بیماری‌های مانند وبا، تیفوئید، هپاتیت، اسهال خونی و سایر بیماری‌های گوارشی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
• افزایش طول عمر: با توجه به نقش کلر در پیشگیری از بیماری‌های منتقله از آب، استفاده از آن در تصفیه آب آشامیدنی به طور کلی منجر به افزایش طول عمر افراد می‌شود.
• کاهش هزینه‌های بهداشتی: پیشگیری از بیماری‌های منتقله از آب با استفاده از کلر، بار زیادی از هزینه‌های بهداشتی را از روی دوش خانواده‌ها و دولت‌ها برمی‌دارد.
• ایمنی آب آشامیدنی در مخازن و شبکه توزیع: کلر به عنوان یک ضدعفونی‌کننده باقیمانده عمل می‌کند و می‌تواند از رشد مجدد میکروارگانیسم‌ها در مخازن و شبکه توزیع آب جلوگیری کند.
• تصفیه آب در مقیاس وسیع و با هزینه کم: کلر یک روش ضدعفونی بسیار کارآمد و مقرون به صرفه است که می‌توان از آن برای تصفیه آب در مقیاس وسیع استفاده کرد.
• از بین بردن طعم و بوی نامطبوع آب: کلر می‌تواند طعم و بوی نامطبوع ناشی از مواد آلی موجود در آب را از بین ببرد.
• کنترل جلبک‌ها: کلر می‌تواند از رشد جلبک‌ها در آب آشامیدنی جلوگیری کند.

عوارض کمبود کلر در آب آشامیدنی

• افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های منتقله از آب: اگر میزان کلر در آب آشامیدنی کمتر از حد مجاز باشد، میکروارگانیسم‌های مضر می‌توانند به سرعت رشد کرده و خطر ابتلا به بیماری‌های مانند وبا، تیفوئید، هپاتیت، اسهال خونی و سایر بیماری‌های گوارشی را افزایش دهند.
• طعم و بوی نامطبوع: رشد میکروارگانیسم‌ها در آب می‌تواند منجر به ایجاد طعم و بوی نامطبوع در آن شود.

عوارض افزایش بیش از حد کلر در آب آشامیدنی

• طعم و بوی نامطبوع: افزایش بیش از حد کلر در آب می‌تواند باعث ایجاد طعم و بوی نامطبوع مانند طعم استخر یا مواد شیمیایی در آن شود.
• تحریک پوست و چشم: قرار گرفتن در معرض آب با میزان بالای کلر می‌تواند باعث تحریک پوست و چشم، به خصوص در افراد حساس، شود.
• مشکلات تنفسی: استنشاق بخارات ناشی از آب کلر دار می‌تواند باعث تحریک مجاری تنفسی و مشکلاتی مانند سرفه و تنگی نفس شود.
• افزایش خطر ابتلا به برخی از بیماری‌ها: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض دوزهای بالای کلر در بلندمدت، ممکن است خطر ابتلا به برخی از بیماری‌ها مانند سرطان مثانه و رکتوم را افزایش دهد.

استاندارد 1011 و استاندارد 1053 آب آشامیدنی

استانداردهای 1011 و 1053 آب آشامیدنی دو استاندارد مهم و پرکاربرد در خصوص کیفیت آب آشامیدنی هستند. تنها تفاوتی که این دو استاندارد با یکدیگر دارند، آن است که استاندارد 1053 به ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آب آشامیدنی اشاره می‌کند و استاندارد 1011 به ویژگی‌های میکروبی. به بیان دیگر چنانچه قصد دارید از کیفیت آبی مطمئن شوید که آیا برای آشامیدن مناسب است یا خیر، لازم است الزامات هر دو استاندارد 1011 و 1053 را در مورد آب آشامیدنی بدانید. بر اساس استاندارد 1053 سازمان ملی استاندارد، آب آشامیدنی آبی است که ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و رادیواکتیو آن در حدي باشد که، مصرف آن جهت آشامیدن، عارضه سوئی در کوتاه مدت یا دراز مدت، براي سلامت انسان، ایجاد نکند. طبق استاندارد ملی ایران 1011، میزان کلر آزاد باقیمانده در آب آشامیدنی باید بین 0.5 تا 1 میلی‌گرم در لیتر باشد. این مقدار توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیز تأیید شده است.

جمع‌بندی

کلر یک ضدعفونی‌کننده موثر است که به تضمین سلامت آب آشامیدنی کمک می‌کند. با این حال، مهم است که میزان کلر در آب آشامیدنی در حد مجاز باشد. شما می‌توانید با استفاده از کیت‌های تست کلر یا ارسال نمونه آب آشامیدنی خود به آزمایشگاه، میزان کلر آب آشامیدنی خود را اندازه‌گیری کنید.